dimecres, 11 d’agost del 2010

Finals


Hi ha històries que no poden acabar bé. Les allargues fins que s'esgoten. Intentes estirar el fil, encara que saps que ja no dóna més de sí.


I acabes esgotada i decideixes que sí, que ha arribat el final i que no hi pot haver un bon final, que és millor un crit, un ¡prou!


El mires a la cara i ¡oh sí, el desitges! però ell no acompleix els teus somnis. Estàs farta d'excuses. Estàs farta de fer bona cara. Si li somrius tornarà, i et tornarà a decepcionar. Ara ja no hi ha bons moments per tu, és moment de demostrar-li.


Ell et diu fins aviat, sense adonar-se que t'ha fallat, i tu, sense somriure, cansada, li dius que no, que prou, que ja està, era la darrera oportunitat i ha fracassat.


I el veus allunyar-se damunt la moto, com si no l'importés. I esperes que a tu, demà (o passat demà) tampoc t'importi.




Finales


Hay historias que no pueden acabar bien. Las alargas hasta que se agotan. Intentas estirar del hilo, aunque sabes que ya no da más de sí.


Y acabas agotada y decides que sí, que ha llegado el final, y que no puede haber un buen final, que es mejor un grito, un ¡basta!


Lo miras a la cara y ¡claro que lo deseas! pero él no cumple tus sueños. Estás harta de excusas. Estás harta de hacer buena cara a sus desdenes. Si le sonríes volverá, y volverá a decepcionarte. Ahora ya no hay buenos momentos para ti, es momento de demostrárselo.


Él te dice hasta pronto, sin darse cuenta que te ha fallado, y tu, sin sonreír, cansada, le dices que no, que basta, que ya está, era la última oportunidad y ha fracasado.


Y lo ves alejarse sobre la moto, como si no le importara. Y esperas que a ti, mañana (o pasado mañana) tampoco te importe.

9 comentaris:

Nikita ha dit...

bonica meva, i tant que no t'importarà, arribarà el dia en que serà un bon record i res més

Et queden moltes histories per viure!!!!!

Vamonos de risas!!!! niña, cuando????

petonets

***© BaBy*** ha dit...

Hay finales que nunca debieron de comenzar. Es verdad que se comienza sin prisas, es verdad que luego nace la ilusión pero cuando surge la llama del amor en lugar de la del deseo,todo cambia sobre todo cuando se esta convend@ de que esa historia nunca tendrá un final por parte de el.

Me pregunto porque coño son tan cobardes, nunca he conocido a un hombre que ha dejado una relacción ( que intuyo cual es) siempre es ""ella"" quien tiene que dar el paso, un paso que cuesta dar , que hay que dar aunque duela y que marca un antes y un despues,.

un despues donde al menos durante un tiempo ... no se quiere oir la palabra amor.

espero que no te haya sucedido, ya que duele y mucho

Besos calidos

***© BaBy*** ha dit...

Ah perdona

No queria pasar por tu blog sin agradecer tus palabras

Besos calidos

Six X ha dit...

Nikita, ho sé, però ara em costa, i molt!!
Baby, gracias a ti por las tuyas.
Todo empieza con el deseo, te dejas llevar, pero cuando te das cuenta de que tú sientes algo más, de que su cobardía te hace daño, es el momento de darle un final. Y sí, tal vez nunca debió comenzar, pero no me arrepiento de haberlo vivido, a pesar del dolor que siento ahora.

Anònim ha dit...

Hola guapi,

Ara feia temps que no t'escrivia. En fi, ànims. Tot és superable. No és fàcil, però acaba passant.

Petons (¡eh! amalados, que no té traducció)

Gerard. ha dit...

Quan llegeixo el que escrius, m'adono que és quan recordes que perquè tu siguis feliç no necessites a ningú més que a tu mateixa, i me'n alegro.

Un petonet.

Kelly ha dit...

Yo también me he sentido cansada y le he dicho basta, he querido terminar pero no he podido y he vuelto una y otra vez. Tú eres fuerte y podrás, acabarás desenganchándote de él. Suerte.
Petonets!

Anònim ha dit...

estás en una situación laberíntica

si no rompes las paredes le vas a reprochar siempre q no confiese sentimientos

su aparente indiferencia no es más q miedo de todas formas si tu tampoco vas a salir de tu vida de la q tienes tal vez es mejor q dejéis las cosas en el aire
a veces se nota cuando alguien está a gusto vuelve
te busca te folla bien es suficiente prueba

un abrazo enorme de energía!!!

Six X ha dit...

Gerard, només ens cal la tranquilitat amb nosaltres mateixos per ser feliços, si depenem d'una altra persona, sempre ens fallarà, perquè sempre en demanarem més. Només nosaltres ens ho podem donar tot.
Kelly, espero ser tan fuerte como dices.
POEM, sí, estoy cansada, no quiero más aire entre nosotros. Me he dado cuenta de que le pido más de lo que puede darme, no es culpa suya, pero tampoco mía por sentir lo que siento, por desearle tanto, por eso el aire que se interpone entre nosotros debe convertirse en pared que nos separe definitivamente.